Google tot je iets onschuldigs vindt

‘Laten we hopen dat het medisch zinloos handelen was‘ zeg ik tegen de chirurg, die net een biopt uit het litteken van de vorig jaar geamputeerde borst genomen heeft.

‘Ik maak me écht zorgen hoor’ zegt ze. En ze schrijft in mijn dossier: ‘verdenking huidrecidief mammaecarcinoom’

Ja nu maak ik me ook zorgen. De nacht er op lig ik te draaien in mijn bed. Zou het echt opnieuw kwaadaardig zijn? Tussen de eerste keer borstkanker en de tweede keer had 16 jaar gezeten, zou het nu opeens veel agressiever geworden zijn en was er echt iets in het litteken achter gebleven ?

Heb ik iets over het hoofd gezien omdat ik de hersentumor veel bedreigender vind dan de borstkanker?

Tegen de ochtend vraag ik me af waarom ik me geen zorgen maakte terwijl er toch vijf bultjes in het litteken opgekomen waren.

Littekens zijn in het verleden vaker problematisch geweest bij mij dus had ik het daarop geschoven. En ik had er al naar laten kijken.

Een half jaar geleden zaten er twee kleine bultjes. Daar is een echo van gemaakt. De uitslag: ‘niets om je zorgen over te maken’. Ik duik in het patiëntendossier om te kijken wat de uitslag precies was.

De radioloog deed destijds zelf de echo en schreef : de bultjes ‘imponeren benigne, mogelijk litteken granuloompjes’. Benigne dat betekent goedaardig en het verkleinwoord granuloompjes klinkt ook onschuldig. Mooi zo. Hij zag er niets kwaads in. Hij schreef wel: ‘na 6 maanden controle bij chirurg gewenst.’ Helemaal zeker was hij niet maar een biopt vond hij niet nodig.

We zijn nu zes maanden verder. Stel hij had gelijk! Wat zijn granuloompjes? Ik ga zoeken op het internet.

Niet googelen zeggen mensen altijd, uiteindelijk linkt Google je altijd door naar het crematorium. Maar ik ga wél googelen en net zolang totdat ik iets onschuldigs gevonden heb wat de bultjes kan verklaren.

Mijn latijn is niet best, maar het zal wel granuloma heten ofzo. Ik Google ‘granuloma’ en vervolgens op afbeeldingen. Een heel scala aan foto’s van griezelige en minder griezelige huidafwijkingen krijg ik te zien. Ik scroll door tot ik iets vind dat nog het meest lijkt op mijn bultjes.

De volledige Latijnse naam voer ik vervolgens in en wat zie ik: ‘komt voor bij mensen met een auto-immuunziekte.’ Check. Ik word warm. Bijvoorbeeld bij de ziekte van Crohn. Punt erbij. Mijn darmziekte is daar zeer verwant aan.

Oorzaken: ‘contact met lichaamsvreemde stoffen.’ Bingo! Ik dacht het al, dat zijn de hechtingdraden. Wel gek dat het pas na een paar maanden begon, toen de hechtingen er al uit waren. Ik lees door: ‘lichaamsvreemde stoffen bijvoorbeeld siliconen.’ O, dat had ik over het hoofd gezien. De prothese! Het was de reden dat ik geen reconstructie wilde. Ik dacht toen al: dat gaat bij mij geheid problemen geven. Nooit gedacht dat die prothese ook problemen zou kunnen geven.

De nacht er op sliep ik als een roos. Goed verhaal toch! Ik had wel vertrouwen in mijn eigen diagnose.

Helaas bleek de chirurg er toch echt meer verstand van te hebben. Wat dat betekent weet ik nu nog niet. Eerst bijkomen en omschakelen, nader onderzoek en een behandelplan en dan ….Wordt vervolgd.

Toch kan ik iedereen aanraden te Googlen tot je iets onschuldigs vindt, ik heb een week in zalige onwetendheid doorgebracht. Maar consulteer wel altijd een arts. Ze hebben er voor doorgeleerd.